Over Grenzen

Vanavond weer geclowned bij de cursus Clown op Weg...
Aan het begin van de avond gaf ik aan dat ik over mijn eigen grenzen wil gaan.

Op zoek naar het ontoelaatbare, de dark-zone.

Meer mijn impulsen volgen, afstemmen op de andere spelers en het plezier in het spel oppikken en daarmee aan de haal gaan.

Maar.... ik zeg dat ik over mijn eigen grenzen heen wil gaan:

* Grenzen van mijzelf

* Grenzen van het toelaatbare (of wat ik denk dat toelaatbaar is, of wat ik denk dat andere mensen denken dat toelaatbaar is)
* Grenzen van hoe het hoort (of hoe ik denk dat het hoort, of hoe ik denk dat andere mensen denken dat het hoort)

Maar eigenlijk wil ik mijn eigen grenzen juist koesteren, omarmen en er eerlijk over zijn naar mezelf toe en naar anderen.

Want zeg ik niet vaak 'Ja' terwijl ik 'Nee' bedoel?

En zeg ik soms niet 'Nee' terwijl ik 'Ja' bedoel?

Want als je 'Nee' zegt is dat niet egoïstisch / onaardig / lui / star / onwelwillend / met grote (nare) gevolgen?

En is 'Ja' zeggen soms niet slap of gierig?

Hoe blijf ik mezelf trouw en koester ik mijn eigen grenzen?
Is mijn 'Ja' een echte 'Ja'? En mijn 'Nee' een echte 'Nee'? 

Ik ga proberen me hier bewust van te zijn en dichter bij mezelf te blijven.

In het clownen en in het dagelijks leven.

Want alles gaat over grenzen.