Inspiratie

Ik heb in mijn diepste binnenste
iets heel erg moois gevonden
Het was zo klein
je zag het bijna niet.
Ik heb het opgepakt,
en in het licht gehouden
Het huilde van verdriet.

Ik heb het zachtjes schoongemaakt
pleisters op de wonden
ik nam het in mijn armen
en zong een wiegelied.
Het viel in slaap en droomde
van weiden vol bloemen
en ruisen in het riet.

Ik ben ervan gaan houden,
het groeide in m'n schoot
Omdat het me vertrouwde
en ik het kracht en liefde bood.

Nu lacht ze en is gelukkig
want tijd heelt alle wonden
En opeens ontdekte ik
ik had mezelf gevonden.

Ruth Wolters, 2000